Mondelinge Vraag : het sluiten van websites voor malafide online bedrijvengidsen

Vraag van de heer Karel Uyttersprot aan de vice-eersteminister en minister van Economie, Consumenten en Noordzee over "het sluiten van websites voor malafide online bedrijvengidsen" (nr. 19440)

Karel Uyttersprot (N-VA): Mijnheer de minister, ook deze problematiek is u bekend: het betreft de malafide bedrijfsronselaars die nationaal en internationaal via internet of zelfs nog via papier bedrijven in de val lokken en verplichten om voor nutteloze online bedrijvengidsen contractuele afspraken na te komen. Die contractuele afspraken staan in de kleine lettertjes en betreffen het doen verbeteren van papieren die met voorbedachten rade foute vermeldingen bevatten. Eenmaal die verbeterd zijn, heeft men zich er blijkbaar toe geëngageerd om gedurende twee of drie jaar 1 000 of 1 500 euro te betalen voor een nietszeggende gids.

Analoog aan andere malafide websites, stel ik u de vraag of het niet mogelijk is om bij herhaalde vaststellingen van malafide gebruik van websites, die websites offline te halen. Heeft u enige bevoegdheid om daarin op te treden? Is het niet mogelijk om die websites gewoon af te snijden in plaats van te wachten op een gerechtelijke uitspraak?

Minister Johan Vande Lanotte: Die mogelijkheid bestaat, maar ze is helemaal niet zo eenvoudig omdat men natuurlijk een aantal basisregels moet respecteren, zoals de interne markt, de grondrechten en de evenredigheidsbeginselen. De enige manier om dat te doen is een vordering tot staking. In het kader van een strafrechtelijk onderzoek zou dat ook kunnen. Eigenlijk kunnen de technische tussenpersonen ook met hun klanten overeenkomen dat, wanneer zij de wet niet naleven, de site offline zou worden gehaald

De laatste nieuwe mogelijkheid is de bestaande richtlijn nr. 2031 inzake de elektronische handel, die een theoretische basis kan zijn om procedures van notice-and-action in te stellen zonder daarvoor de concrete voorwaarden te reglementeren. De administratie bekijkt nu of die richtlijn niet kan worden gebruikt om sneller op te treden zonder de rechtszekerheid te schaden.

Zijn er klachten? Ja. Tussen 17 september 2011 en 31 december waren er 301. In 2012 waren er
 1 108. Sinds 1 januari 2013 zijn er 1 084. Dat is dus zeer veel.

Dit heeft niet altijd betrekking op feiten na de inwerkingtreding van de wet, maar wij zien in elk geval dat er zeer veel klachten zijn. Sinds 17 september 2011 zijn 13 processen-verbaal naar de parketten doorgestuurd.

De procureur des Konings van Brussel heeft de Algemene Directie Controle en Bemiddeling verzocht over te gaan tot de uitvoering van een vordering, op basis van het Wetboek van strafvordering, ertoe strekkende een online bedrijf te sluiten waarvan de domeinnaam de extensie .be bevatte.

In de andere dossiers zijn noch de verantwoordelijken voor de content noch de hostingprovider noch de beheerder in België gevestigd. Dat is een probleem, altijd al. De websites uit het buitenland vallen onder de wetgeving van dat ander land.

Hier was men waarschijnlijk niet slim genoeg om te weten dat men geen .be mocht gebruiken, maar de anderen weten dat wel. Dat is echt een vervelende situatie.

Tot slot is in twee gevallen een vordering tot staking ingesteld tegen een firma die onder verschillende handelsbenamingen handelaars belaagde met het op listige wijze aansmeren van inlassingen in een waardeloze, bijna niet echt bestaande brochure aan abnormale prijzen, gekend onder de benaming XL-Media, GCS Call Center Vlaanderen.

In beide gevallen werd de bewuste praktijk onder verbeurte van dwangsommen door de rechter veroordeeld. In het eerste geval is het vonnis in kracht van gewijsde gegaan. In het tweede geval werd door de betrokkene een beroep ingesteld en loopt de procedure nog.

Ik kan dus heel duidelijk zeggen dat we daar zeer actief op reageren. Desalniettemin kan ik ook zeggen dat de misbruiken eveneens zeer actief en hardnekkig blijven. Waarom? Heel veel mensen lopen er nog steeds in. U weet dat we daaromtrent ooit een toets hebben gedaan, een waarschuwingsactie waarbij we de mensen iets lieten ondertekenen dat totaal absurd was, dat ze de bloemen op de FOD Economie water mochten komen geven. Een pak mensen heeft dat echter getekend. Aangezien dit blijft lonen, blijft men het dus ook doen. We hebben er veel tijd en werk in gestoken maar het is nog niet weg.

Minister Johan Vande Lanotte: Het is verwonderlijk wie daar allemaal op intekent. Mensen letten er niet goed op, ook secretariaten niet. Bovendien gaat het meestal niet om grote bedragen. Het gaat om kleinere bedragen en er wordt dus snel getekend.

Karel Uyttersprot (N-VA): Mijnheer de minister, dank u voor uw antwoord. De problemen zijn ons bekend. In Flanders Expo worden de exposanten bijvoorbeeld regelmatig benaderd door mensen uit Mexico die zogezegd de officiële bedrijvengids van de exposanten uitgeven.

Ik wil echter even terugkomen op het eerste agendapunt van vandaag, het wetsontwerp waarin die e-commerce wordt behandeld. Daarin staat dat de wet voorziet in een verbod op het gebruik van de elektronische post voor reclame zonder voorafgaande toestemming van de geadresseerde. Kunnen dergelijke wetsbepalingen ons niet sterken tegen die malafide praktijken zodat die mensen iets hebben om zich op te baseren om die facturen niet te betalen? Het probleem stelt zich immers dat de brave man zijn factuur krijgt, betaalt en nadien pas klaagt. Dan moet men zijn geld terugvorderen. Het is op dit ogenblik zelfs zo erg dat die malafide bedrijven zich gaan kanten tegen de gedupeerden. Er zijn een aantal zaken hangende, ik geloof in Gent, waarbij de malafide bedrijven zich tegen de gedupeerden richten.

Minister Johan Vande Lanotte: Er zijn er zelfs al enkele gewonnen omdat er getekend werd.

Karel Uyttersprot (N-VA): Ik meen dus dat dit prioriteit moet krijgen. We moeten met de middenveldorganisaties bekijken in hoeverre dit fenomeen escaleert en in hoeverre door de bevoegde diensten en de economische inspectie de nodige maatregelen kunnen worden genomen.

 Minister Johan Vande Lanotte: We zullen de economische inspectie vragen in hoeverre de bepalingen inzake elektronische communicatie hiervoor ingezet kunnen worden.