Er valt niet te ontkomen aan de 81,5 euro die je als tandarts betaalt voor het laten doorhalen van je ondernemings- nummer. Dat je nooit zon nummer kreeg, telt niet want je had het dan maar zelf moeten aanvragen. En opgelet: wie zijn nummer niet laat schrappen, riskeert een geldboete.
Dat valt af te leiden uit het antwoord van minister van Middenstand Sabine Laruelle (MR) op een vraag van kamerlid
Karel Uyttersprot . Volgens Laruelle zijn de meeste tandartsen als natuurlijke persoon bij de KBO ingeschreven. Hoeveel er daarnaast via een vennootschap een ondernemingsnummer hebben, laat ze onvermeld. Evenmin blijkt uit haar antwoord hoeveel tandartsen helemaal niet ingeschreven zijn en dus in overtreding zijn met de wet.
Sinds 30 juni 2009 is een onder- nemingsnummer verplicht voor alle beoefenaars van een vrije beroep, en dus ook voor tandartsen. Starters moeten ervoor langsgaan bij een ondernemingsloket naar keuze. Maar wie medio 2009 al actief was als tandarts, kreeg automatisch (en kosteloos) een inschrijving bij de KBO.
Althans dat was de bedoeling, want wij kwamen op het spoor van een aantal practici die ongewild door de mazen van het net glipten en nooit een ondernemingsnummer toegekend kregen. Een verplichting waarvan ze niet eens het bestaan kenden, tot ze bij de aanvraag van hun pensioen plots wel de factuur voor het schrappen van dat onbestaande nummer gepresenteerd kregen. Volgen wie volgen kan.
Tandartsen die zich in dat geval bevinden, moeten dan alsnog een ondernemingsnummer aanvragen om het onmiddellijk daarna te laten doorhalen. Dat moeten binnen de maand na het stopzetten van de zelfstandige activiteiten. Met een beetje geluk blijft de factuur dan beperkt tot 81,5 euro. Want er zijn ook provincies die van de gelegenheid misbruik maken om op dreigende toon drie jaar achterstallige provinciebelasting te heffen, met boetes tot 20 % voor laattijdigheid erbovenop. De factuur dikt dan al gauw aan tot ettelijke honderden euros.
In de Kamer ondervroeg
N-VA er Karel Uyttersprot Sabine Laruelle over die kafkaiaanse toestanden. De minister houdt vol dat het een belangrijke stap naar administratieve vereenvoudiging is. Deze maatregel zorgt ervoor dat de ingeschrevenen slechts één keer bepaalde essentiële gegevens moeten verschaffen. Het ondernemingsnummer wordt door alle overheden als een uniek identificatiemiddel gebruikt.
Dat kan interessant zijn voor ondernemers. Maar eerlijk gezegd: we moeten de eerste tandarts nog tegenkomen die deze vereenvoudiging toejuicht. Integendeel, de toegevoegde waarde van een ondernemingsnummer voor een particulier tandarts is nul komma nul.
En jawel, zoals wel vaker in dit land als een overheid nalatig is, is het de brave burger die de nalatigheid moet rechtzetten om nog meer narigheid te voorkomen. Het antwoord van de minister is immers niet mis te verstaan. Wie bij de invoering van de nieuwe regeling geen ondernemingsnummer ontving, moet zelf het initiatief nemen er één aan te vragen, bevestigt ze voor wie er nog aan twijfelde.
Op de vraag of 81,5 euro niet veel geld is voor een symbolische pennentrek, geeft Laruelle mee dat de inschrijving voor tandartsen al gratis is en dat van een reductie op de kosten van het schrappen geen sprake kan zijn: Een herziening van de kosten van de doorhaling zou onvermijdelijk een stijging van het inschrijvingsrecht tot gevolg hebben. Een soort logica waar niets tegen in te brengen is.
En ze voegt eraan toe: De doorhaling is een wettelijke verplichting. Op het niet-naleven ervan staat een geldboete. Ook dat nog dus...
© 2013 Roularta Media Group
5 april 2013
