15-09-23011 : Wat is de kostprijs van dit akkoord?

Wat is de kostprijs van dit akkoord?

Op basis van wat voorlopig geweten is over het akkoord over de splitsing van BHV stelt de N-VA vast dat de buitensporige eisen van het FDF van Olivier Maingain van tafel zijn. Het stemt de N-VA alvast tevreden dat die partij met lege handen staat. Het akkoord dat men vannacht bereikt heeft, is bijgevolg geen nachtmerrie geworden. De druk van de N-VA zal daar zeker niet vreemd aan zijn.

Dat betekent niet dat het een goed akkoord is. We liggen er wel degelijk wakker van en we vrezen dat we straks, als het hele plaatje duidelijk wordt, met een kater zullen opstaan. Er zijn nog veel onduidelijkheden en er worden door de Vlamingen een aantal toegevingen gedaan die in hun geheel veel verder gaan dan wat de N-VA ooit aanvaardbaar achtte. Bepaalde toegevingen lossen bovendien de conflicten in de Vlaamse rand niet op. Integendeel, ze veroorzaken nieuwe conflicten in de toekomst. Pacificatie moest nochtans het doel zijn.

De 6 faciliteitengemeenten worden verbrusseld (zoals ook Brussels minister-president Charles Picqué erkent). Op papier blijft de Vlaamse regering bevoegd, maar zelfs als ze die burgemeesters niet benoemt, behouden ze hun volle bevoegdheden en een tweetalige kamer van de Raad van State krijgt het laatste woord. Daarnaast wordt die tweetalige kamer ook bevoegd voor betwistingen van de taalwetgeving in die gemeenten. Feitelijk opent men daarmee het schietkraam op de omzendbrief-Peeters. Als die sneuvelt, eindigen die gemeenten met een Brussels taalstatuut.



- Brussel krijgt ongeveer 600 miljoen euro extra, een budgetstijging met maar liefst 20%. Bijzonder veel geld om enkel een arrest van het Grondwettelijk Hof uit te voeren en in elk geval veel meer dan wat de N-VA ooit bereid was om te geven. Bovendien heeft de N-VA altijd voorwaarden gekoppeld aan dat geld. Nu is daar geen sprake van. Wat met het beter bestuur in Brussel? Wat met de taalwetgeving?

- Het coöptatiesysteem voor de Senaat zorgt ervoor dat de Franstalige partijen aangemoedigd worden om met eigen lijsten op te komen in Vlaams-Brabant. Immers, de scores behaald in Halle-Vilvoorde worden meegerekend voor de verdeling van de Franstalige zetels. In de feiten verandert er voor de inwoners van Halle-Vilvoorde dus niets. Zij mogen zich opnieuw verwachten aan Franstalige verkiezingspropaganda in hun bus. Meer nog, voortaan zullen ook de inwoners van de kieskring Leuven kunnen genieten van de FDF-propaganda.

- Een aantal van bovenvermelde regelingen is ongrondwettelijk, maar dat lost men op door al deze toegevingen te betonneren in de Grondwet. Het moet zijn dat de Franstaligen toch wel heel erg tevreden zijn met die toegevingen dat ze die zo graag in de Grondwet gebetonneerd zien.


Er is ook nog veel wat we niet weten en daar maken we ons erg ongerust over. Zo is het vreemd dat er voorlopig behalve over het geld niets gezegd wordt over het hele Brussel-luik van de nota Di Rupo. Krijgt Brussel constitutieve autonomie en zo ja, waarom? Wat is de precieze omschrijving van die metropolitane gemeenschap? Is er iets afgesproken over het minderhedenverdrag? Ook over de splitsing van het gerechtelijk arrondissement is nog niets geweten. Wat met de extra middelen voor de Franse gemeenschap? Precies op deze punten was de nota Di Rupo bijzonder nadelig voor de Vlamingen. Als straks blijkt dat de Vlamingen opnieuw diep in de geldbuidel moeten tasten om Brussel en de Franse Gemeenschap extra geld te geven, als blijkt dat de positie van de Vlamingen in Brussel nog verder wordt aangetast en als blijkt dat Franstalige inwoners in Halle-Vilvoorde bij rechtszaken terecht kunnen bij Franstalige rechters, dan wordt dit akkoord alsnog een nachtmerrie. We horen ook niets over de timing: als alle Vlaamse toegevingen eerst in de grondwet moeten, wanneer wordt die splitsing dan effectief goedgekeurd?

Men heeft nu 8 weken onderhandeld over BHV en er resten ons nog 4 weken tot de start van het parlementaire jaar. De N-VA is zeer bezorgd dat de onderhandelaars nu – vanuit een misplaatste euforie – alle andere onderwerpen op een drafje gaan afhaspelen. Toen de N-VA de nota Di Rupo afwees als basis voor onderhandelingen, was dat immers niet alleen vanwege het slechte communautaire luik, maar ook vanwege het sociaal-economische en budgettaire programma dat daarin opgenomen is. De N-VA wil immers dringend de Europese aanbevelingen uitgevoerd zien. Precies daarover maken we ons nu enorm ongerust, zeker als de Vlaamse partijen vertrekken vanuit de psychologie dat ze nu een slag thuis gehaald hebben. Als dat betekent dat ze straks gaan toegeven aan allerlei belastingsverhogingen en extra geldtransfers, dan zijn we echt ongerust.


Bart De Wever - Voorzitter N-VA
Ben Weyts - Ondervoorzitter N-VA